همسایه‌داری در محله سرافرازان یک جاده دوطرفه است

بیشتر ساختمان‌ها در کوچه سرافرازان ۵۲ در محله سرافرازان نوسازند، به همین‌دلیل عمر همسایه‌داری هم در این معبر، کمتر از یک دهه است. باوجوداین برخی همسایه‌ها با یکدیگر صمیمی هستند و خیرشان به‌هم می‌رسد.

با وجود شناخت کم اهالی از یکدیگر نام‌هایی که درباره همسایه خوبشان به زبان می‌آورند، متعدد است تا اینکه می‌رسیم به یک چهره آشناتر در بین همسایه‌ها؛ آنها اشرف نعیمی را معرفی می‌کنند که بین اهالی شناخته شده است و انجام برخی کار‌های محلی را برعهده دارد.

مطلب مرتبط دعای خیرهمسایه‌ها بیمه اهالی سامانیه است

پیگیری مسائل محله با من

در همین دوسالی که ساکن ساختمانی در سرافرازان۵۲ شده، خیر همسایه‌داری اش، هم به اهالی ساختمان رسیده است و هم به بقیه ساکنان این کوچه. همسایه‌ای درباره‌اش می‌گوید: خدا خیرش بدهد؛ از وقتی خانم نعیمی آمد، هم پیگیری کرد که آسفالت کوچه نوسازی شود و هم بانوان کوچه را برای استفاده از ورزش همگانی به سالن ورزشی سرافرازان معرفی کرد.

از همسایه دیگری می‌شنویم که اشرف نعیمی به واسطه آشنایی‌اش با خدمات شهرداری، با حوصله زیاد، اهالی را برای پیگیری مطالباتشان و امور مرتبط با این ارگان، راهنمایی می‌کند.

خود اشرف‌خانم می‌گوید: در محل قبلی زندگی در محله تربیت، فعال فرهنگی بودم و با کار‌های شهرداری آشنا شدم؛ حالا خداراشکر همان ارتباطات به درد من و اهالی اینجا می‌خورد. از روزی هم که آمدم گفتم پیگیری مسائل محلی را انجام می‌دهم.

او می‌گوید: زندگی امروز، در ساختمان‌های مشترک خلاصه می‌شود و در این شرایط، بهترین روش همسایه‌داری رعایت اصول آپارتمان‌نشینی است.

یادگرفتن همدلی از هم

وقتی قرار است اشرف نعیمی از یک همسایه خوب برای ما بگوید، بعد از درنگی علیرضا ضروری را معرفی می‌کند. از اخلاق خوش آقاعلیرضا که بگذریم، فنی بودن او حسابی به کار همسایه‌ها آمده است.

اشرف‌خانم تعریف می‌کند: آقای ضروری، غیراز اینکه کار‌های عمومی ساختمان را انجام می‌دهد، حتی برای حل مشکلات داخل خانه‌های همسایه‌ها هم کم نمی‌گذارد.

اگر خوبی کنید و خیرتان به همسایه برسد، آنها هم در کار و مشکل به فکر شما هستند

او ادامه می‌دهد: در همین مدت دو‌سالی که ما همسایه‌شان بودیم. از تعمیر درِ ورودی واحدمان تا درست‌کردن وسیله برقی به ایشان زحمت داده‌ایم و کار‌های فنی مان زمین نمی‌ماند. همین اخلاق و روحیه را به بچه‌هایشان هم منتقل کرده‌اند.

علیرضا ضروری، همدلی و همسایه‌داری بین اهالی ساختمان را ماحصل سنگ‌بنایی می‌داند که اولین ساکنان گذاشتند. او می‌گوید: ما وقتی به اینجا آمدیم همسایه‌های خوبی داشتیم که محبتشان را در زندگی می‌دیدیم؛ همین رفتار آنها برای ما الگو شد و اهالی جدید هم این راه را رفتند.

بی‌تفاوتی به همسایه‌ها هرگز!

«مشکلی نیست که مربوط به همسایه باشد و خانم امیری به آن بی‌تفاوت باشد.» این جمله را علیرضا ضروری درباره حُسن‌اخلاق طاهره امیری به زبان می‌آورد که نسبت به حال همسایه‌هایش حساس است.

علیرضا ضروری توضیح می‌دهد: خانم امیری و خانواده‌شان هم از آن همسایه‌هایی هستند که در ساختمان ما به همه کمک می‌کنند. از دریافت بسته‌های پستی تا نگهداری بچه همسایه و هر کاری از دستشان بربیاید انجام می‌دهند؛ وقتی هم از خودشان ساخته نباشد به بقیه همسایه‌ها می‌گویند تا کار انجام شود.

طاهره امیری می‌گوید: من کار زیادی نمی‌کنم؛ فقط حواسم هست اگر قدمی بتوانم برای همسایه‌ها بردارم، دریغ نکنم. البته بعضی وقت‌ها بین کمک‌کردن و فضولی، مرز باریکی است که باید مواظب باشیم.

این همسایه خوش‌خلق می‌گوید: عالم همسایه‌داری در زندگی امروز یک جاده دو‌طرفه است. اگر خوبی کنید و خیرتان به همسایه برسد، آنها هم در کار و مشکل به فکر شما هستند و مهم‌تر اینکه خودتان در زندگی روزمره‌تان روی این را دارید که کار و کمکی طلب کنید.

* این گزارش چهارشنبه ۱۰ اردیبهشت‌ماه ۱۴۰۴ در شماره ۶۱۴ شهرآرامحله منطقه ۹ و ۱۰ چاپ شده است.